Norm Ender – Bu Düş Çok Güzel

Ne denli önemliyiz hayat nedir biz kimiz
Bi sorgulayın bu evrende var mıdır hiç kimsemiz
Yoksa biz hiç kimsemiyiz tanrıları betimleyen
Soluk bi mavi noktanın içinde ölümü bekleyen
Gitmeyecek gibi bitmeyecek gibi
Sanki ansızın bir hastalık geçirmeyecek gibi
Adil olmayan adaletin kimeydi faydası
Hakkı tartamaz teraziniz kuyumcu tartısı (kes)
Savaşla töre misin acılarında hapis mi?
İnsanoğlu köle misin mülteci mi milis mi?
Mutluluk istiyorsan sana da düşman olurlar
Sonra haklı çıkarsın ve sanma pişman olurlar
Çıkarsız hiç bi yolun peşinde koşmamışlar
Çaresiz bir derde karşı hayaller kurmamışlar
Omurgasız düzende bi kere dik durmamışlar
Bu yüzden anlamaz bu yüzden asla

Çok güzel bu düş çok güzel
Belki bir rüyaya benzeyen bu masum ezgiden
Belki hayallerde olmayan sınır ve çizgiden
Belki Dostoyevski’den belki de çok eskiden
Çok güzel bu düş çok güzel
Belki insan için beslediğim fazla duyardan
Belki memleketimden yani çocukluğumdan
Belki Dostoyevski’den kesin Dostoyevski
(Belki Cemal Süreya belki Turgut Uyar’dan)
(Belki Özdemir Asaf belki Nazım Hikmet Ran)

Ve şimdi bi toplum inzivaya çekilmiş
Heybesinde ki düşler gülüşler hep yenilmiş
Tek bi dileği kalmamış yeter ki canını acıtma
Gökyüzünde yok artık bir kasnaklı uçurtma
Bu şarkı sana değil geçmişimde ne varsa
Yıldızı bol semalardan arakladım bir arsa
Karlı kayın ormanında ağlamaklı gözlerim
Ezan vakti evine koşan çocukluğumu özlerim
(Bana bir masal anlat baba)
Erikli ağaçlar ve bahçeli bir ev olsun
Cebimde misketim ve kız kaçıran tozları
Kömürlü sobada elimi yakan kestanelerde olsun
(Bana bir masal anlat baba)
Köpüklü gazozlar bisikletim ve mahallem
İçinde mutluluğum korkusuz ve ölümsüz
İçinde sen de ol içinde annem