Oğuz Taban & Bihter Özyurt – Suçlu Benim

Suçlu benim her daim
İnsanoğlu çok zalim
Bu halim beni yer bitirir de ses etmem
Ölsem bile şimdi pes etmem

Hain daim beni buldun
Görünmez benle yok oldun
Zalim, insanoğlu
Susmuştum şimdi konuştum

Dönen kafanda tilkilerle bekle aynı yerde
Yolunu bulursun da kancalar var hep teninde
Zamanla yandı canımız yazılı adınız defterimde
Gelenle biter dediniz giden kaldı geçmişimde

Hatırı sayılı küslüğüm ve dar bir çukur düştüğüm
Kimler için öldüğüm yer arka bahçe gömdüğüm sen
Önüme dünde kalanları da yak bir çuvala koy
Dibine kadar balçıksın artık biraz günaha doy

Sor bir bana hayat son sürat ve yok mola
Kimse vermez elini girdiğinde dar yola
Elinde altı farklı ton ve göz boya kaçış yok
Düştün bir kez hayat denen pavyona

Bu çok yorardı adamı kaburgamda sancı
Duydun birçok kez adımı bu yüzden doldururdu hancı
Düşman olur zor gününde kalktığında yancı
Kader oldu terbiyecin ellerinde kamçı

Çok kıyak vedalarım var, yaşansın anlar
Sınıfta kaldım söyle kim geçer sınavdan
Kılavuz olur karga eğer yolunu bilmiyorsan
Treni kaçırır hayat bir de sonunu görmüyorsan

Rotası kayıp tonla geminin kaptanıyım
Köşe başında duran çocukluğumun kaftanıyım
Üşüyorsan kibrit bir çak, bu karanlığa bir ışık çal
Ölüyorsan ses yapma hiç, yaşıyorsan kendini yak bak

Yalanı gömdüm en dibe, kusur bulurdum kendime
Yaşardım umarsızca kafam vurur yerlere
Gelirdim kendime, boş bir bankta öylece
Geçerdi saatlerim, sanki çözülmeyen bilmece

Sonuçta her tarafta yangın
Sonuçta sonuç olarak her yerimiz yangın
Sonuçta sonuç olarak en diplere daldım
Hiç kimseye güvenmedim bir yalana kandım