Rope – Mesafeler

Nasıl yani kaldırımlar yağmurları sevemez mi?
Yanımda sen olsaydın onlar beni yenemezdi
Bi mesaj kadar uzaktım isteseydin gelirdin de boşver
Sanırım istesende gelemezdin…

Aklımda canlanıyor tıkandığımız her yokuş
Kalbinde soluklanayım birazvıkta sen konuş
Bilirsin senin canın yansa içimde dert olur
Ankaram’da bütün kışlar kalbin kadar sert olur

Ne olur sevme beni sevdiklerimi hep üzdüm ben
Belki sırf bu yüzden kurtulamam şu hüznümden
Evime gelsen bi kez duvarlardan dert akıyor
Sen hariç gördüğüm bütün insanlara küstüğümden

Ömrümden ömür gitti seni yazmışım bütün sene
Hiç bi şey yaşanmamışcasına yüzüme gülümseme
Geçen bi rüya gördüm mutlu gibiyiz düşünsene
Ne yazık boğulmuştum karışıyorken hüzün sele

Temiz bi sayfa açtım merak etme içmedim çok
Zaten anlamıştım o kalbinde hiç yerim yok
Bizler uslanmayız kaybettikçe isteriz yol
Artık üzülemiyorum eskisi gibi hislerim yok

Lütfen geçmiş artık geçmiş olmasın,
Zaman dursun onlar başka birini seçmiş olmasın.
Gitsin lakin benim yolumu eşmiş olmasın
Ne garip uğrunda yancak birinin bezmiş olması

Eskisinden daha kötüydüm soframızda her an keder
Ben soğuk bir akşamım sen temmuz olsan ne fark eder?
Deliye dönerim geriye dönmem eskisi gibi olmaz artık
Birbirimize koşsak bile kapanmayacak mesafeler…

Tatlı şeyler hiç iyi gelmez tuz basıyor yarasına
Üçüncü bir kalp girebilir mi bu sevdanın arasına?
Oturdum öyle şarkı yazdım şu bahtımın karasına
Aklın öyle kalabalık ki hiç gelmiyor bana sıra

Bir fotoğraf karesi kadar varsın artık hafızamda
Her zaman güçlü olması gereken ben sarsılanda
Bu derdi kederi artık sırtlamaktan çok yoruldum
Belki bizim içinde bi yer vardır yar sılanda

Anlayacağını düşünmüştüm anlamamıştın
Şu antidepresanlar unutmamamızı sağlamamıştı
Kalbim senin cennettindi onu da yağmalamışsın
Boşver… Sen ben gibi ağlamamışsın