Şam – Dikenli Gül

(Perfect, ah)

Yürüdüm sokaklar yürütür işleri
Sıktım hep dişleri kana kan iz bırakır
Yazdığım her satır nefretim 
Kendime sanma ki sana basit olanı seçmedim
Zor olan doğru, bu yolumu çizerim en sona git
Kaderim bataklık olsa da tek kozum elimde her daim Rap’im asil, ah
Psikoz krizi, elimde kelepçe sedyeye bağlıyken hislerimi
Dindiremedi ne morfin, ne ilaç, ne doktor bu öfkemi s*keyim
Tüm her şeyi, bağırır dururum
Bağımlı durumum
M*ddeye kitlenip de yazardım önceden
Şimdiyse terapim sadece çalan ritim
Kaybettim onlarca dostumu
Gerçek mi kurgu mu gördüğüm b*k
Ailemi ağlatıp korkutur çıkmaza bağlı bak girdiğim yol
Yayından çıkalı çok oldu geçmişim sapadı bugünüm ol
Anneme sözüm bu “Temiz kal oğlum”
Kabus değil bi’ rüya ol (ah)
Bu dünya korkulu hayaller korkuluk
Sanrı bu doğru mu?
Tüm her şey savrulur, bir ateş kavrulur
İçine düşen bütün her şey olurken kül
Geçmişte dün diyorlar hapsolmuş her anım
Sanki bak içine gül diyorlar her şeyi unutup o kadar kolay mı?

Elimde dikenli gül
Önümde dikeldi yokuş bu yollar
Belimde bağlıyken yük

Cebimde olsaydı on değil yüz
Bir taksi durdurup giderdim sonuma
Şimdiyse yürümek zorunda üzgünüm
Başını kaldırıp dik yürü
Savaşarak geçir tüm günü
Tüfeğe takılı süngü mü
Eriyor içim her an sürgünüm (wouh)
Yaşadığım hayatta (ah)
Sıra dışı hayatlar (wouh)
Sınavı kır ayaz var dışarda sınar erol olanlar bizleri
Yarıldı dizlerim çıktım hiç düşmedim
Görenler ürperir sıkıntı günleri
Bunlar sıkıntı günlerim