Şanışer – Beni Bana Yar Etmezler

Milyarlara bölünüp hayata dağılan bir yıldızın tozuyum
Oyunun kozuyum, yalancının pozuyum ben
İnancın özüyüm, Shiva’nın gözüyüm
git diyenlere inat Bu gece Mevlana’nın sözüyüm
Denizin taşıyım, karışığım ve yaşlıyım
Yar insanların gülümsemeyi unutmalarına karşıyım
Umudun arşıyım, gecem itilaf devletleri sanki, ben İstiklal Marşı’yım!
Bir yer düşün yel eser yere de serpilir ve dert üşür
Yeşert içimde Şer bütün, yaz meyvelerini gel düşür
Yazarım gördüğüm her düşü
Duyduklarım kulaklarımı kanatır bazen
Gördüklerimi sen düşün
Soma’da madenlerde ölmüşüm
Aranmamda mavradan şu üç
Vakitlik ömrümü yar yalanlarla harcamam
Yanaşmakta kavgalar
Beni bilirsin sevmeyi bilirim
Ben savaşmaktan anlamam!

Beni bana yar etmezler
Yanarım acılar yetmez gel
Tutuşurum ama alevimi fark etmezler

Bu gece alınların teriyim, akılların kiriyim
Eşitlik için atılmış adımların biriyim
Susamam, sesimi duyurmam gerek
Bu gece şiddet gören bütün sessiz kadınların diliyim
Derviş değil abayım, pamuk tarlasında çabayım
Şehrin ağası bilmem belki kabayım
Ama yalan söz demem, bırakın öyle kalayım
Bu gece kırsalım, bu gece üç kuruşla Çocuk okutan emekçi bir babayım
Gök kaybetmiş şevkini uyan aşalım adi engini
Kim dengimiz? Biz güzel şeylere inanıyorsak zenginiz boş ver
Önemli olan tek şey sevgimiz
Gönlümüz bir olsun da varsın farklı olsun rengimiz
Bu gece dağıyım Hakkari’nin bu gece Şemdinli loşuyum
Bu gece bardaklarının hüzün kokan temkinli boşuyum
Hatta donuyorum buz havaya sevgindir gocuğum
Bu gece sokaktayım, evsiz bir çocuğum