Şanışer – Sen Varsın Sen Yoksun

Siyah gözlerini kapadı, küstü onca beyaza
Haz vermiyor yaşamak işim gücüm düzgün olsa ne yazar
Sana yazıyorum anne, bir tek sana yazıyorum erken yaşta
Çok ihanet gördüm kimse haketmiyor yazmamı senden başka
Yollardayım aç, susuz, hava yarı sıcak
Başım gökte istikbalimi bulutlara danışacağım
Kuruyup kara karışacağım belki bir gün güler şu yüzüm diye
İnsanların adiliklerini unutmaya çalışacağım
Herkes sormuş korkudan, Çar ve Karun nasıl
Biz içine doğmuş çocuklar gibiyiz adeta kumpasın
Ben de isterim şenlik olsun yar seda durmasın da
Kızarlar sessizce gel hanedan duymasın

Al beni, al, al, al kurtar dünyadan

Bak bulutlarımda yağmur
Bugün bütün sevgi sözcükleri mağdur
Çünkü ben varım sen varsın sen yoksun
Bak şarkılarım yalnız
Bugün bütün doğru sebeplerim yanlış
Çünkü ben varım sen varsın sen yoksun

Gidecek bir yerim yoktur yar çekip gitmem
Anlatamaz eril diller derdim ranta kurban olurken
Büyüdüğümüz yeşillikler, bahsederler eşitlikten
E beni bir başka sevmezler tabi
Fazla çıkıyor diye sesim sizden
Vaktim gelir, yüzüstü bırakır kalbim beni
Savaşmamızı ister fani cihanın zalim hakimleri
Kanla başlar takvimleri ve savaşmayı seçenler
Vatan haini ilan ederler barış isteyen garip şairleri
Yaman kere ve cihanın yol olmamalı şu paran kibire
Karanlık haram bilene, yol gösterir zaman pirine
Arkalarından dolanıyorum ben, dolanmaz yalan dilime
Susuzluk koyar mı lan ateşlerde yanan birine?