Sena Şener – İnsan Gelir İnsan Geçer

Bir muammada buldum kendimi
Bilmediğim elleri aşar bendimi
Dokunur bana, yalnızlığıma
Sıkıca sarar tütününü
Hiç esirgemez kötü sözünü
Dokunur bana, sakladıklarıma

Özenle dokunmuş bir kilim
Uzandım dizlerine
Özüyle çakışmış ben kimim
Kimim ki uzandım gizlerine

İnsan gelir insan geçer
Çık hücrenden ruhun göster

Ya da en tepesinden
Bana hep baktığın yerden
Korkaklığın pınarından ekinsiz bostanıma
Kollarıma…
Dokun bana, korkularıma…

İlmik ilmik bilir beni
Ama anlatmaz bana derdini
Dokunur bana, sancılarıma
Melankolik yazı güzü
Belki yalan sazı sözü
Dokunur bana, sakladıklarıma

(Yerim bir göğüm bir canım bir seninle)
(İnsan gelir insan geçer)