Serüven ft. Emre Yücelen – El İnsaf

Ömrü bir gün olsa da kelebeğin
Ne savaşlar atlatır bilemezsiniz
İpin ucunu kaçıran insanoğludur
Ki buna başta bir anlam veremezsiniz
Gidemezsiniz öyle bu dünyadan
Gitseniz de asla geri dönemezsiniz
Ekemezsiniz bir fidanı bile yalansız asla yeşertemezsiniz
Siz barış için savaştınız
Sonuç: milyonlarca ölü bebek çocuk yaşlı ve kadın açlıkla mücadele
Veren elin silahından çıkan bir kurşuna bağlı hayatı
Hani nerede barış? Biriniz bana bunu açıklayın.
Onca yitip gidip cana rağmen siz küstahça zaferi alkışlayın
Bunun için her kelebek şanslıdır; gelir görür ve gider
Der: Bu ne biçim bir dünya böyle değil asla hiç yaşamaya değer
Her yeni gün dünden beter
Önünü göremediğin her gün keder
Bir hiç uğruna ölmekten vazgeçip demeliyiz artık yeter
Kader böyleymiş deyip boğun eğme
Bindiğin atın eyeri elinde
Atına deh de koşun özgürlüğe
Hedefin barış olsun ama bu kez bir yolu kabil’de
Çözün her eyi konuşun birbirinizle
İnsan olmanın hakkını ver ya da dön vahşi doğanın medeniyetine

Neden her insan
Bir değil bin çocuk ağlarken sade biri sevilir
Nasıl el insaf
Görmedin kimisi aç kalırken kimisi buna sevinir

Seni bekledim bütün gece kapımı çalan sen ol diye
Kelebek nasıl döner eve yeter ömrüne bir gün bile

[?]