Sonat – Venüs

Yol mu bitti; ben mi yoldan çıktım?
Anlayıp anlatamamaktan bıktım.
Bir sürü boş insan yazmış oynuyor burda,
Dünya tıklım tıklım.

Gök mü gri; gözleri mi dumanlandı?
Gözleriyle güldü gözüme, yalandan mı?
Gözler yalan söylemez derler,
Bu şüphe onun yüzünden mi; bozuk zamandan mı?

Gel dokun; tenin tenimde kaynasın,
Zaman mızıkçıdır biraz da bizle oynasın.
Hüzün gelir geçer; yeter ki kalmasın,
Bu gece yansak senle, Venüs’e çıksan benle.

Hep mi tektim; yoksa tek mi kaldım?
Kendimden ben bile bunaldım.
Bir sürü boş hayal avuçlarımdan kaydı,
Nerede bilmem aklım.

Aşk mı sahte sahte olan kadınlar mı?
Ne istediğini bilmeyen o adamlar mı?
Aşk hiç yalan söylemez derler;
Bu şüphe onun yüzünden mi bozuk zamandan mı?

Gel dokun; tenin tenimde kaynasın,
Zaman mızıkçıdır biraz da bizle oynasın.
Hüzün gelir geçer; yeter ki kalmasın,
Bu gece yansak senle, Venüs’e çıksan benle.