Taladro & Nahide Babashlı – Bir Şehir İki Yabancı

Sen hiç olmasan bile
Beni sormasan bile
Seni hatırlatır gezdiğim her şehir ah
Bu geceler uzun
Hiç kalmadı huzur
Ne tadım ne tuzum yok hep sende günah

Belki de kavgam kendimle
Seni hiç görmemiş, tanımamışım
Yarım akıllı bir sofradayım
Ne mezem ne rakım bana yaramamış
Ne kokum, ne sözüm ne yüzüm senin olmamış
İnada binmiş iş
Vazgeçiyorsan düşünme,
Farzet bir pazar günü gitmişim
Bir şehir iki yeni yabancı
Bu hasreti gidip ona çalsana kemancı
Ki dinler o yalancı
Devası yok arama geçmiyor sancım
Bir yaz günü bahçeme sonbahar ekmiş
Yalan demiş önce bu çabalara
İçime sığmayan el örgü sevdam
Ne yazık sığıyor bir hoşçakala

Sabahın ışıkları doğmadan
Bu aşk her ikimizi yormadan
Hayalimden güllerim solmadan
Artık mutluluk bize her şeyden çok uzak

Bizi vurdu bu kader
İnan halimiz beter
Avuçlarımda soldu güvendiğim aşk
Umudum tükenmiş
Böyle sevmek güzelmiş
Hayallerimde soldu güvendiğim aşk

Ölüm dağıtıyor sen ömür demişsin
İçin acıyor, gülümsemişsin
Öyle bir dikene gülüm demişsin
Bu sele kırk kış sürüklenirsin
Hani sorarsa biri tek suçlu benim tüm
Diyetini öderim
Niye mi?
Çalıyor beş senemi
Everest gibi keşkelerim
Kalmadı zulamda sabır sonunda
Titanik gibiyim sen ise buz dağı
Hiç bir güç beni batıramazdı da
Hep cepten yedim aşk konusunda
Canımı yaksan ne olur?
Etkisi bir bardak su gibi denize
His, aşk değil hep dertse bize
Gerek yok böyle hissetmemize