Taladro & Rash – Tüm Çiçekler Öldü

Bu kez bahar gelmemiş
Üşümüş memleketim,
Yazıp yazıp silmişim de ben nitekim
Kaybetmişiz eşrafı sanki tekim
Bakıp bakıp üzülmüşüm ben nitekim
Evimi tanımamışım, dostlarımın kırklanışı
Çocukluk heyecanım bahçelerine tırmanışım
Ve asi hüzün olup kan ağlamış
Her sokakta bir tanıdık gözyaşı kalmamış
Ağla ağla gözüm acını verdi hayat
Neyi sevdiysek aldı bizden
Kimi özlediysek ayrı bizden
Ne canım kaldı ne cananım ah bi bilsen
Yıkıldı kumdan ev ve çok ince bir demir
O gece öğrenmişim hüzün ve gam nedir
Sanki herkes yaşıyor gülüşler demlenir
Anne keki fazla yap Yusuf belki gelir

Hatay’dan ayrılalı kaç zaman olmuş?
Asrın felaketi mi düşmüş meleklerin bahtına?
Kahkahanın yerini aldı fırtına, bu şehre
Ne dert yakışmış, ne de sevdiklerim altına

Doymadım bu gönlün enkazına
Tüm çiçekler öldü sende kaldım can pahasına
Hiç darılmadım kırılmadım gitsen bile sana
Tüm sitemlerim dargınlığım bu kahpe devrana

Yaşamaktan başka çarem kalmayınca
Paşa gönlüm hiçbir şeyi bilmez oldu
Bahtım kara savaşmaktan kaçmadıkça
Yüreğim ciğerim mermilerle doldu

Bir çocukluk hayaliydik senle biz
Bir hayaldik tertemiz fakat yıkık güvertemiz
Can havli mücadelemiz arkada yok güvencemiz
Bir saniye içinde dul oldu misal bendeniz

4.17 hedef tam da kalbime
Anlatmaya bir başlasam sığamazsın albüme
İçtim eski günlere içtim yıkık şehirlere
Yıktı geçti bu kez kurduğun bu kahpe cendere

Beni yak, hiç acıma sınavlara boğ
Yeter ki yak onsuz yaşamak sırattan da zor
İlahi aşk çocukluğumdan hiçbir eser yok
Sanki komik bir şaka da benim hiç gülesim yok