Tekir – Hep Hazan Var

Yok günün ertesi; sözünden caysan
Kan gölü ortası göğsümün, Allah!
Kahroldum bilmedi kimseler amma
Akarsa gönlümden; gözümden damlar

İçimde yandı yananlar
Kimse demedi yakan var
Sabırla düştüm yakandan
Gelmedi acısı dile tasamdan

Olsun, susuyorum ah sızımla
Doldum taşamadım ansızın da
Yorgun gecelerin altısında
Yatamadım kederimin ağrısından

Gayri dursun, yüreğimden akmasın kan
“İyi ki be!” diyiverip arkasından
Gülemedim kaybedince ah hırsımdan
Zalım kara kaderim bir ağ sırtımda

Takvimlerde hep hazan var
Kıştan kalmış dertler yaza
Aldanma hiç gülsem sana
Dıştan susan içten yanar

Güneşinde sönmem yansam
Gölgende de solmam aşksan
Yâr tasında altın elmas
Olsa gayrı, olmam asla