Tekir – Vitrin

Olmaz, kanım kalır caddelerde
Koşmam emeklerim darbelerden
Solsam şimdiden zamansız ah ne derler
Korkar kalbim, ah zavallı zannederler

Ekilen biçiliyo yüklenin
İçinden geçiyoruz iklimin
Dünya olmuş kötülerin vitrini
Tasını tutuyoruz fitnenin

Güruha helali de güç gelir
Kazanıp kazanıp haramına yüklenir
Yalanı baz alıp; dürüstüne küfredin
Azalıp azalıp bitiyor ümitlerimiz

Enimiz sonumuz problem
Evimizin yolu dökük; bölünür gölgen
Beni benim ile bırak; bozulur tövbem
Kafamızda dikiliyo gözü kör evren

Deli gibi geziyorum gezegen gezegen
Seni bana katıyo bu heyecan ile dert
Geri geri götürüyo soruyom niye ben
Beni deli edebilir bu kısır fenomen

Olmaz, kanım kalır caddelerde
Koşmam emeklerim darbelerden
Solsam şimdiden zamansız ah ne derler
Korkar kalbim, ah zavallı zannederler

Tutkuyla sevdiğim acılardan geri
Ne bir sen kaldı ne bir ben
Değil unutmak ya da geçebilmek
Adın esse aklımdan; dile gelir vedan

Derde ite kaka beni savuruyo bela
Gövdemi parça pinçik eder cefa
Bekledi kürkçü sabırla;
Her gece farklı bi kolda tilki sürer sefa!

Gitme benden ahını sileyim
O gitmelerin şanını sileyim
Ger göğsünü; bağrını sileyim
Der bahçemi; bağını sileyim

Kapımızı kırıverir gözetleyen herkes
Edepsizlik görüyoruz; “edep” diyenlerden
Gemimizin batmasını hedefleyenlerden;
Paçamızı kurtaralım, edepliler derdest !
(Sükut)

Olmaz, kanım kalır caddelerde
Koşmam emeklerim darbelerden
Solsam şimdiden zamansız ah ne derler
Korkar kalbim, ah zavallı zannederler