Tepki – Üzgünüm Anne

Üzgünüm anne senden uzak geçen onca güne onca düşe
Bilsen senin için aslında bütün endişe
Hayallerim şimdi zamanı gеri almasa da peşindeyim
Babamdan sonra korkum daha da arttı anne
Ablam hеr aradığında aklım yalnız sende
Ayaklarım varmıyo’ eve kendime sözüm var diye
Aramız açıldı iyice dönemem artık evime
Onu satın almadan sana öyle anne
Teyzelerim gururlandı belki sıra bende
Belki kanıtlarım dünyaya babamdan fazlası olduğumu
Belki bi’ kaldırımda biterim bende
Sende öte bi’ hazine olmasa da vermeliyim sana peşinde olduğum
Keşke yüzün gülse biraz daha
Neler gördük neler öyle değil mi anne
Çiçekçinin oğlusun alayım sana çiçeklerden bahçe

Üzgünüm Anne, cenneti sana sunsam
Üzgünüm Anne, keşke çıkışım olsa
Üzgünüm Anne
Böyle soğuk gecelere küskünüm anne

Seksen yedi, çekmecede tanıştık
İlk günüm beraberce ağlamaya alıştık
Belalar peşimizde biz onlarla yarıştık
Bahtımız gölgelerde onla bile barıştık
Haklıydın her zaman da oğluydum bir serserinin
Zaten darmadağın etti bizi terk edişi
Bu uykusuzca gördüğüm kaçıncı gündü onu
Elinde bir Türk kahvesiyle gördüm her seferi
Bir Mersin, bir Ankara sürüklendik
Yukardan baktı kader çoğu zaman küçümsendik
Yaşadık ne korkutur bizi söyle hüzünler mi
Her zor gün biterdi biz akşamına gülümserdik