Trangela & Cem Adrian – Karanlık Orman

Kapalı kapılar, ışık yok hiç
Göçebe bir ruhsun
Takılı kalıp dününe dibe batıyorsun
Hey? Gidince canın acıyor mu?

Yine aynı rüyadasın, aynaların üzerleri tozlu
Bir sigara var, saramıyorsun
Kine bedenin dar, çok kafanı yordun
Paranoya salar üzerine kocaman ordu

Kimin kaygıları gelmiyor ki başına?
Güldüğünde bile başınızı düşündüğünüz için belki de tüm bunlar
Moruk, insanoğlu çaresiz değil mi?
Zaman istediğini alır, bekleme boşuna

Dili keskin ghetto samuray
Yüzü gece gibi, ikide bir hep olay
Bir nefese bakar isyan, ne kolay!
Altı mezarlık, üstü dolunay

Önümde bir karanlık ormandı aşk, kayboldum ben
Elimi kesip kanatsa bile tutundum yine ben
Tuz bastım yarama
Dinmedi acı, dinmedi
Ah

Şeytan bizi taşlıyor artık
Ne ara tüm insanlığı sattın?
Gözün uzağı çok iyi seçemezken
Hedefine fırlıyor gezegenden

Birazını bile boşveremezken, hepsini istiyor bak hemen, elden
Bir senden, bir benden koparıyor yaşamak
Kalanına sarıl onu yok etme boşuna!

İnsanlar lisanları yarattı, lisanlar insanları kanattı boş yere
Hiphop! Yollarına olur halı senin hiphop!
Gün doğsun, gece aysın!
Yaşamayan saysın!

Bocalayan aldı silah, neyin çözümü ki?
Koşamayan yaptı telaş… sinir krizleri
Kaçamayan oldu kalan, gidin işinize!
Bir gecede durdu zaman, sen hoşçakal