Uğur Ayman – Nafile

Olmuyor zorlasam da çatlıyor bu sabrım
Sorma sakın nasıl hala ayaktayım
Savaştayım kayıplarım ağır biraz bağır
İnan sağır olmuş ruhum dolaşmaktayım
Bu kimsesiz cihanda hiçkimsenin kimsesiyim
Ki bilmem neyin nesiyim bir objeyim ve zor biriyim
Yok bir şeklim affedin bana inandığım inanmadı
Savaştığım savaşmadı alıştığım alışmadı yakıştığım yakışmadı
S*kiyim böyle aşkı inan işte bende böyle şaştım
Soğuktum buruk bir kıştım sıkılmış tıkış tıkıştım
Bahardım kıpır kıpırdım çocuktum cıvıl cıvıldım
İnsanım yalanım yaşarım yanarım
Hangi ömür uzun tanrım
Sorun bizde belki kıymet bilmemek
Hep istemek sistem öyle b*ktan öyle iğrenç
Öyle beklemek ve yine baştan kaybetmek
Ne kadar komik s*kiyim kaybetmek

Yanarım ben halime gidiyorum yine dur diye
Bırak zaman artık kalbime iyi gelmez nafile

Cennet elde saklı bir bukle
Menekşe yasemin hep istedim
İstedim ki istemeyeyim istemeyi
Gizledim yaşarken ölmeyi
Bilmiyorum nasıl başardım kendimi bölmeyi

Yarın olmasın istedim bazen
Hiçbir dileğim olmadı madem
Ömrün yarısı boş kalanı da matem
Nerde saklı derdime çarem
Hep hüsran yine yalnızlık var
Bize benzer umutlar
Hani nerde bulutlar ve bulurlar seni