Velet – Bile Bile Düştüm

Konu zor, kafanı koy omuzuma
Uzun olur yol, doyamıyorum bakmaya
Duyamıyorum konuşma ya da konuş
Konuşmaların bahane olur bakışıma
Batıyorum dikenine bayılıyor savaşmaya
İstemiyor benim ona karışmama
Kanına karıştım çoktan artık buna alışsana
Savaşmayı bırakıp beni yeniden tanısa

Bu giriş kadar sertim,
Konu bi tek sen olunca yumuşuyor kasılan o derdim
Yarışamaz benliğim, en güzel çiçek sensin
Konuşup dursun onlar bende ki tek konu sensin

Kayar elim elinden, tutar ince belinde
Güzel bakman için korkuttum tenimi teninden
Hiç mi anlamadın ne kadar sevdiğimi sesimden?
Başka bir şey gelmez elimden

Ben o bakışlara düştüm
Zulüm eder bana bunu bile bile düştüm
Affına sığınırım, kalbim emanet
Ben sana bile bile düştüm

Cehenneme girip çıka
Ölümlere baka baka
kızamıyorum inan artık ota boka.
Yazımda adın kalır, 2 çizik kaşa
Bela gelir başa
çekeriz biz paşa paşa

En baygın halerine bile aşığım.
anladığımı sandığım her gün bi yaş atlamışım
kendimden kaçtığımı sanarken
yanında kalan ruhumu bedenimden kayırmışım

Paranoya katilim paranoya
gecelere bayılıyorum seninle bayılmaya
Günü ayı yılı senle doldurma
ölürüm gece yüzünde oluşan o dolunaya