Yener Çevik & Güçlü Soydemir – Hayret Nasıl Yaşıyorum

Hedefsiz mayın gibiyim yaklaşmayın yanıma
Batar çıkarken dünyaya ben bi daha bi daha bi daha
Ama bi dakka şuradan şuraya gitmem bi dakka
Yaşamaya çalışıyoz inatla
Uçuyom diyorsan dik atla
Bu dinlediğin de çıkıştan önceki son gişe
Boş konuşma kalkmadın benle sabah dörtte işe
Nasılsın iyi misin ağa bunlarda hep klişe
Koca dünya dedin de dönmüyor ağacım o da beleşe
Şimdi göğe güneşe semt çocuklarından selamlar
Üstümde örme bi kazak mont diye giydiğim eşofman
Özgür kalmam için unutmam lazım kötüleri
Söylemekten korkma seviyoz hepimiz ölüleri

Üzerimizden eksilmiyor merhametsiz bu çileler
Merhametsiz bu çileler
Bunca dertlere acılarla hayret nasıl yaşıyorum
Hayret nasıl yaşıyorum

Şimdi bütün tuşlarına bastım beynimin ayarının
Yarımda gördüm tamamını
Yanımda gördüm aramadın
Yapayalnız bu kalabalık küçükken kimse tanımadı
Düştüm kimse bakamadı yattım hasta kanamalı
Gelenlerde geldi geçti çocukluğum gibi yalınayak
Kimseye değil kendimize yapak
Verilmeyen hakkı gidip alak
Tek taş mezar son durak
Attığım tüm façalar uyak
Olmadı yaş günü kutlayak
Ya bi mum yada kendini yak
Küllerinde doğsun olsun olsun olsun olsun olsun
Bugünde böyle olsun olsun olsun olsun
Daha ne olsun daha ne olsun istersen olsun