Yıldız Tilbe – Kendimi Çağırıyorum

Kendimi çağırıyorum ne gelen var ne giden
En dibe bağırıyorum ne duyan var ne bilen
Gitgide dağılıyorum bir yere sığamıyorum
Her geçene soruyorum kendimi bulamıyorum

Benim bu halimi gören sen neden kaçıyorsun
Yardım etmiyorsun ele benziyorsun
Benim her halimi bilen sen neden susuyorsun
Kimden korkuyorsun beni sevmiyorsun

Geçmişe bakıyorum bak ne güzelmiş ne erken
Mutluyuz fotoğraflarda bir ağızdan gülerken
Şimdi kalıcı tek gerçek yıkılacak yerim yok
Aynı sona ne gerek gönlünü yapamıyorum