Yonca Lodi – Huzurun Rengi

Söyleyecek sözüm kalmadı, ben hiç böyle huzur bulmadım
Kapadım gözlerimi, dertlerimi suya bıraktım
Yarıştırdım mavileri, özgürlüğe yelken açtım
Akışına uydum da nasıl, nasıl yaşadığımı anladım

Günün sonu sıcacık bir yuvadır.
Bodrum’da (Helis’te) hayat ömrü baştan yaratır.
Varsın olsun yıllar geçsin üstünden.
Yeniden başlamanın tadı başkadır.

Huzurun rengi hep mavide saklıdır.
Begonvil usulca ruhuma dolanır.
Dostlarla yan yana yaz akşamlarında,
Yeniden doğmanın adı başkadır