Yusuf Güney – Boş Kafalar

Kimin eli kimin cebinde belli değil
Parakolik bu dünyaya doymaz bu nesil
Örfüne adetine, yaşlısına gencine
Yazık ettik bu düzene umurunda değil

Sev dersin sevmek bilmez
Gözündeki çöpü görmez
Caninin derdi hiç bitmez

Boş boş boş boş boş boş
Boş kafalara anlatsan anlamazlar
Kıymet nedir bilmezler
Bencilliğin kölesi olmuşlar
İnsan sevmezler

Sor sor sor sor sor sor
Sor bir bilene beni
Veliye ve deliye
Kalbi güzel görene
Uyanma yarama kalmış kardeş
Kalma geriye

Al birini birini, vur birini birine
Yine geldi bu deli acımayacak bize
Cebi hep para dolu kaptı bütün kızları
Tipine bakanlar da sanıyorlar onu adam
Oy oy oy halimize ah ah gençliğime