Yüzyüzeyken Konuşuruz – Bodrum

Duramam burada ben
Duramam çünkü her günüm bir olay
Aramam kimseyi koyamam yerine
Sanki böyle kolay

Taşlar düşüyor dağlardan
Uyandım boş uykulardan
Sen hangi Eylül ben hangi başak

İstanbul’dan evden bezdim
Ülkenin her yerini gezdim
Aydın, İzmir, Afyon ve Uşak

En son da Bodrum
Orda biraz durdum

İlk gençliğimde
Yeni uzamış saçım ve güneş gözlüğüm
Nasıl kendini beğenmiş
Ağzımdan küfür eksilmezmiş, ama güzel gözlüyüm

Yıllar geçmiş tek nefeste
Ruh bedenle pür hevesle
Öğüt veriyor
Aslında bütün yük bende
Ruh ağırlık bu bedende
Gücüm yetmiyor

Ondandır ki sustum
Artık çok yoruldum

Şehre yeni geldim dün akşam
Kararlarım var rakıyı bırakcam
Yaramıyorsa içmicen başkan
Yamuluyorsan içmicen başkan