Yüzyüzeyken Konuşuruz – Durmaz Akar

Ne sevdadan döndü başım
Ne kaybettim kendimi
Hepsi poz hepsi unutmak içindi halimi
Hayatım karpuz kabuğundan bozma bir tekne mi
Beni rüzgârsız bıraksın

Yoruldum yıktım dağıttım elimle kurduğumu
Bugün vazgeçtiğimi niye dünden sorduğumu
Her olup biteni böyle kadere yorduğumu
Anladım biraz utandım

Bittim benden bu kadar
Akacak su durmaz akar
Söylendiğim kader benim aptallığım
Yansın yanacak gemiler
Dönmem çok uzak geriler
Kaçtım kendi yoluma kalbim saklandığım

Bir yol var ki dönülmez
Gözyaşım da silinmez
Doğrusu hiç bilinmez ne kadar yaşayacağım