Sagopa Kajmer – Ne Kaybederdin

Ne bende senden bir vakit var
Ne bende senden kopan bir şeyim
Bir bende ben ve senden bana kalan kadar senden
Ve bende senden varan ağır sözler
Ve sende sana yapışıp tutunan kadarca benden
Ki bende çok kayıp var benden
Senden işittiklerim ölümden de beterlerden
Ve bende beni paramparça eden sendenler

Bir günah işledim bir af diledim
Üstünde durmasan ne kaybederdin
Hemen her fırsatta bir tokat gibi
Yüzüme vurmasan ne kaybederdin

Üzerimden zaman geçiyor ve zaman bahçıvan gibi
Kesilmesi icap eden o ölü çiçekleri kesiyor
Esinti yine soğukça eserken karanlığa
Orda yalnız donuyor, mimiklerim kemiklerime çarpa çarpa
Yüzüme konuşuyor kader yine dobra dobra
Mahçupluğum gözlerimden yaş boca etti damla damla
Bende senden ibaret bir ben var ama ben yok anla
İyi hissetmek için mutlak yakın olmak gerekir, oldur anla
Sende tutunmaya çalışan bir ben olmak ki acıların acısı
Ki bence seni arayan herkes bulur
Yıkılmak bu kadar kolayken, sana tutunmak tek çarem
İçerdiğim sessiz geçer ifadem
Beni yerlebir et madem, dökülsün dudaklarından içimden geçen canımı alan cümleler
Senden işittiklerim inan ölümdende beterlerden
Sana yalvarmak artık gelmiyor içimden

Bir günah işledim bir af diledim
Üstünde durmasan ne kaybederdin
Hemen her fırsatta bir tokat gibi
Yüzüme vurmasan ne kaybederdin

Şeytana uyupta bu kadar derdi
Başıma sarmasan ne kaybederdin