Bengisu – İsyan Ediyorum

Akşamdan kalma bir ayrılık uyanması çok zor inanması bela
Zamanla geçer unutursun diyenlere inat unutmadım asla
Sebebini bilse belki huzur bulurdu yüreğim
Nerden bilsin son kez görmüş seni gözlerim

İsyan ediyorum kimseler duymaz mı sesimi
Sel gibi içim dinmez ki
Sen nasıl olur bir başıma bırakıp gittin beni

Beni bana bıraktın kalmam giderim
Sensiz hiç tadı yok
Öyle bir hasret, hasret ki bu
Vuslatı yok