Beyaz Hayvanlar – Platonik

Beni kendi içine buruşturup sokmazsan eğer
Ellerin sandığından daha yükseklere değer
Seyrekliğin gürleştiği o izsiz limanda
Sessizce kaybolmak ne kadar güvenliymiş meğer

Titrek yanan hiçbir cümlen sönmesin diye
Ben nefessiz kaldım ama o bunu bilmiyor

Yanımdayken diktiğin temelsiz çapaklı duvar
Yeni bir yoldan gidip sana oradan baksam ne var
Eşsizliğin eş bulduğu, güneşin doğduğu anda
Herkes kendini olduğundan daha özgür sanar

Sansın ne var, deliler bırakılmaz mı kendi haline?
Beni kararsız bıraktın ama o bunu istiyor