İkiye On Kala – Derin

Millet almış yürüyo
Benim başım çok ağrıyo
Kusurlarım var ama
Herkes müthiş görünüyo

Camlarım mı kirli yoksa bu dünya

32 yaşımda
Adın hala aklımda
Bulsam evin yolunu
Düşsem Yangınıma
Sarhoşum ve yalnızım
Sana bi şarkı yapmışım
Manisa Kavşağı’nda

Derdim derin dönmez dilim
Yalnızlıktır tek mesleğim
Aklım kısa yolum uzun
Allah büyük der geçerim

Ne çocuğum ne bayram
Ellerimde kaldılar
Hem haklıyım hem pişman
Çok bakındım ardından

Sen bi nisan akşamı
Ben kar kış kıyamet
Gelme beni bu halde görme
Ortada hal vaziyet
Bi güldüm bi ağladım
Dibine düştüm hayatın
Gördüm nihayet