Patron – Acaba

Yine yandık
Yüreğim yaramaz
Taşıyor acılar acılar
Bilmem ne zaman unuturum acaba

Zamanımı bozdurdum ben
Sabahlara doğru
Yılanları durdurdum da
Yalanlara noldu?
Sevenleri susturdun da
Satanlara noldu?
Ölenleri duymuştum ya
Kalanlara noldu?

Güçlü olmak güçlü gözükmekten farklı
Bu dünya büyüdükçe yalnız
Somurtup da baktım hayat soludukça yaktı
Ama Haklıydık hepimiz yoruldukça kaçtık
Olmayan bir şey için üzülmek gereksiz
Şans verdikçe belirdi renkliyle renksiz
Artıyla eksi, eksik ve fazla s*ksi ve sessiz
Sen prestijden başla

Bu sefer bir umudum var
Benim kabusum olma
Kurak topraklarımın sen
Yağmuru ol gel
Bir daha dönmem geriye
Tutarsan ellerimden
Bu defa düşmem derine
Vazgeçmem gözlerinden
(Gel kollarımda yaşa)