Sagopa Kajmer – Onca Şeyin Ardından

Gizli sokaklarına daldım ömrümün, şahidi oldu iki gözümse gördüğümün.
Çokları var farkında değil öldüğünün.
Öyküleri kısa sürmüş kiminin, içine düşmüş çetin yalnızlık ikliminin.
Ben kazandım ve sen yenildin yine.
Boşluk her taraf anlık.
Bir boşluk içi kalbimin artık.
Bir loşluk ya da belki karanlık, böyle bir şeyler.
Az bir tokluk gibi aç karnına, varlıkla yokluk arasında bir yer.
Kimseler duymaz, kimseler bilmez, kimse de sormaz zaten.
Ama canım dayanır ya bir şekilde böyle.
İnsan alışır kötüye böyle böyle.
İyi giden şeyler bazen öyle eksik.
Canımı sıkan şeyler hep üst üste.

Geçer hayat işte böyle.
Bu dünya hiç yerinde durmaz.
Sanırım tüm suç bende, seçtiğim seçeneklerde.
Mümkün değil yok seninle olmaz.
Onca şeyin ardından

Davran!
Hayatta kalabilmek için kıvran.
Kusurlu mutluluklarım da oldu inan ki.
Kusursuz kötü karakterler arkadaşım oldu ne yazık ki.
Herkes vardı kimse yoktu.
Teker teker adam astım ipim koptu.
Su aktı da onca yolunu buldu, bulunca coştu, yol aldı boyunca.
Onca şeyin ardından maziye baktıkça güzele nazaran çirkin çokça
hoşçakal dedim hayallere kavuştukça, kaybediyorum iyi şeyleri buldukça.
Bilirsin oyuna dahilim yaşadıkça.
Kötüden kurtulamıyorsun hızlı koştukça.
O peşinden gelip buluyor sen kaçtıkça.
Konuşturma gözlerim doluyor konuştukça.
Güzel olan her şeyin sonu var.
Anlayan anlar, anlamayanlar oyalanırlar anlayana kadar anlamadan öyle