Sefo – Tutsak

Dilime dolandın, dilim dile gelip dedi “Eyvah!”
Bilemedi n’apim şu an konuşmanın ne gereği var?
Göremedim saati, akıyo’ geçiyo’ kafa leyla
Tamam ama daha değil, sanki yaşıyorum bedeni ya
Tamam, sen özledin yeter
Gözlerin bana bunu söyler, ya
Bu söz sana değil, genel
Olmaz olsun dersin de döner ya
Daha da neler ya, başımıza
Seni ben bilirim, beni sen
Gidiyorsan git, ateşini ver derdime denk yok
Merhamet hiç yansın tabii kül olsun
Çare aramadım, senden gelecek
İçime atamadım

Gümüş gerdanınla, tutsaktı ben ellerinde
Mükemmel bi’ film tadında hatta gözlerin önünde
Bana göre biri var, kabul delice
Ona haber veriyo’ o gün gelicek (ey)

Kime ne? Bu ne sorular?
Dedikodular yine yorulan o
Bana ne? Basit konular
Haset dolular, bana zoru var
Her işin bi’ yolu var, dönerim deliye
Ki o da biliyor, nedir adı konulan?
Göremem önümü ve bunu seviyor
Benim sıkıntım inan, sorma bana niye
Konulur tanılar, tanrıdan hediye
Kabul ediyorum, yıllarım saniye gibi geçiyo’
Durumumu korumam iyi
Sizin açınızdan hiç sıkıntı değil
Ne varsa kaçılan, başına gelir
Olursun acına küçümsenen biri
Ya kısaca deli