Tuğçe Haşimoğlu – Sin Sin

Söyle artık yanmasın
Kimse artık anmasın adını
Sil de parlasın kalbin
Göz kapaklarıma kıvrıl
Boşluk kalmasın
Doldur yokluk olmasın
Görsün hepsi kavrasın
Böyle aşığım sana yeniden

Varolmuşum, kokuna hapsolmuşum
Ne de güzel olmuşsun
Ben hep sen olmuşum
Allah’ım mahvolmuşum
Deli beter olmuşum
Dedim yeter nolmuşum
Tenine ter olmuşum

Sin sin içime sin
Odama sin ne çilesin
Çekilmezsin benimlesin
Geliyor her gece deliresim
Yerime sil

Oysa farklı kokun
Sözlerin bal bi lokum
Baksam bi tadına ah
Devrilse boyum posum
Hiç utanmazsın