Velet – Göklerden Seni Diledim

Bir kızgınım bir mutlu.
Huzur da zaten yoktu
ve duygularımın kalbi durdu.
Biri bu kalbe talip oldu.
Ölü bir kalbe can oldu,
ölü bedenim bir can buldu.
Sol yanımda yer edindi,
şah damarla komşu oldu.
Gözetle, gel dibimde dur ki ilk güvende.
Bu kek de, can bir parça et be.
Yani anlatmak istediğim şey özetle,
şah damar giderse ocağın yansın.
Ağlamaklıyım bugün, bir duygu sanki son günüm.
Bir kördüğüm, günlük çözdüğüm.
Öldüğüm ve aynı günde tekrar döndüğüm bu kör düğüm.
Aynı dün, aynı gün, ölümler aynı aynalarda.
Derindir yarası, iki rüzgar arası.
Tutunurum ağaçlara, ne pulu ne parası.
Kapatır yaranı, kalbimden satırlar.
Gölgeye bağışlarım, o beni hatırlar.

Göklerden seni diledim.
Avucumun içi yine yara yar.
Gelmeyeceksen bileyim,
Yer yap yanına ben geleyim.

Yağmur altında bu şehir.
Kolların ısıtmaz ve artık yakan zehirli yağmurlar.
Gözlerin değil..
Bir umut dedim kendime, müsaade ettim tövbeme.
Düşme ki bir ben diye, öldüm kaç kez sen diye,
ve bende kalsın son gözyaşı, ruhum olurken tahliye.
Gitmekle korkutmak gitmekten beter.
Güven sokakta yuvayı terk eder.
Giden yaşar da belki,
ya orda kalan hayaller..
Hayaller, göçüp giden hayaller..
Acı veriyor gerçekler,
Boğazımı düğüm kelimeler..