Zuzu & Hills – Karabasan

Yak küllerimden doğarım
Tak tacını geri alırım
Vah haline pek yanarım
Üzülme ara sıra hatrını sorarım
Düş yakamdan zampara
Çüş ağır geldin kantara
Boş beyninle yaygara çıkarma lan
Uza yaylana yaylana

Adım gece benim
Gece benim evim
Üzerine çöken karabasan benim
Kanın çekilecek yine derin derin
Yazık üzerine bulaşıyor terin

Yas yasağını koyarım
Kes ben buna uyarım
Pes dediğini duyarım
Aynaya bakınca söyle ben hıyarım
Sar geçmişi koynuna
Yar günahı boynuna
Dar dar geldi ruhuna
Tek başına bu aşk
Uymadı orduna

Adım gece benim
Gece benim evim
Üzerine çöken karabasan benim
Kanın çekilecek yine derin derin
Yazık üzerine bulaşıyor terin

Adını yazdı karakalem
Sihiri bozdu baraka ev
Kara karıştı ateşi
Nem duvara sızdı
Atılan en iri kazıktı bakın hemen
Sözünü mözünü yakın hemen
Anamı babamı tanımam adamı
Yalanı dizse sözü veren

Ayıla bayıla geri fren
Şansı yoktu sonumuz el
Durağı geçti kara tren
Dahil olma duruma sen
Esti geçti konuya yel
Ödedi biri de iyi bedel
Anamı babamı tanımam adamı
Yalanı dizse sözüne gel